Mαθαίνοντας να αγαπώ τον εαυτό μου

Mαθαίνοντας να αγαπώ τον εαυτό μου

Οι περισσότεροι άνθρωποι ασκούν αυστηρή και σκληρή κριτική στον εαυτό τους, σκεπτόμενοι λόγια που ποτέ δεν θα χρησιμοποιούσαν για κάποιον που αγαπούν. Αυτό όμως τους ρίχνει ψυχολογικά μειώνοντας τον αυτοσεβασμό και το σύστημα πεποιθήσεων σχετικά με την αξία τους. Ίσως, το να μάθουν να ακούν τις ανάγκες τους, το θεωρούν ένδειξη αδυναμίας.

 

Απαντώντας με ειλικρίνεια και αυθορμητισμό στις παρακάτω ερωτήσεις, θα αντιληφθείτε τις σκέψεις και τις βαθύτερες πεποιθήσεις σας.

 

Τι με κάνει να αισθάνομαι χαρούμενος;

Είναι μία ερώτηση που πολλές φορές δυσκολεύεται κάποιος να απαντήσει. Το κυνήγι της καθημερινότητας και η προσήλωση για την ολοκλήρωση των στόχων σας, συχνά δεν σας επιτρέπει να «δείτε», ούτε και ν’ αφιερώσετε τον χρόνο που απαιτείται προκειμένου να κάνετε εσωτερική ανασκόπηση και να δείτε ποια είναι πραγματικά η δράση που θα σας δώσει χαρά. Πιθανά να χρειαστεί να ανατρέξετε στην νεότερη ηλικία και να «θυμηθείτε» τι ήταν αυτό που σας άγγιζε και σας έδινε πηγαία χαρά.

 

Με ποιον τρόπο μπορώ να φροντίσω καλύτερα τον εαυτό μου;

Πώς καλλιεργώ το νου και το σώμα μου; Τρέφομαι σωστά; Φροντίζω για τη σωματική μου ευεξία; Τι βιβλία διαβάζω; Ποιο είναι το περιβάλλον μου; Λειτουργεί υποστηρικτικά στα όνειρά μου; Έχω ουσιαστική επικοινωνία μαζί τους;

 

Η αγάπη προς τον εαυτό, είναι δική μας υπόθεση και μπορεί να επιτευχθεί μέσα από τη φροντίδα και τη δράση (πράξεις).

 

Στο πλαίσιο της φροντίδας θα συμπεριλαμβάναμε τη φροντίδα του σώματος, της ψυχής αλλά και του νου. Τι με προβληματίζει; Τι με στενοχωρεί; Τι δεν κατάφερα σήμερα; Χρειάζεται να κάνω έναν εσωτερικό διάλογο στον οποίο θα με αποδεχτώ και θα με αγκαλιάσω, θα δείξω κατανόηση στις αδυναμίες μου, θα με ενθαρρύνω και θα με συμβουλέψω με τα ομορφότερα λόγια όπως ακριβώς θα έπραττα με έναν αγαπημένο φίλο.

 

Σε αυτό το πλαίσιο, κάποιες επιπλέον συμβουλές αυτοφροντίδας θα ήταν:

 

  1. Σταματώ να κατηγορώ και να κρίνω αρνητικά τον εαυτό μου. Παρατηρήστε τα λόγια που λέτε και την ποιότητα των σκέψεων που σας αφορούν. Όταν έχουν αρνητικό υπόβαθρο, θυμηθείτε ότι είναι μόνο σκέψεις και όχι πραγματικότητα.
  2. Αφιερώστε χρόνο στον εαυτό σας. Ανάμεσα στις ατελείωτες δραστηριότητες της ημέρας, βρείτε χρόνο να κάνετε κάτι που αγαπάτε και που θα σας ξεκουράσει ψυχικά και νοητικά. Κάτι που θα γεμίσει τις μπαταρίες σας και θα αποφορτίσει το σύστημά σας.
  3. Σταματήστε να εστιάζετε στα αρνητικά και δώστε έμφαση στα χαρίσματα και στις πράξεις που κάνετε και έχουν θετικό αντίκτυπο. Αυτό δεν αφορά μόνο τη σχέση με τον εαυτό σας, αλλά και τη σχέση σας με τους άλλους. Πείτε ευχαριστώ για πράγματα που φαντάζουν δεδομένα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Δείξτε την ευγνωμοσύνη σας, ενθαρρύνετε κάποιον και πείτε του «μπράβο», «ευχαριστώ που είσαι εδώ για μένα», ψάξτε το όμορφο και όχι το άσχημο στους ανθρώπους.
  4. Μάθετε να «ακούτε» το σώμα σας. Παρατηρήστε πώς αντιδράει σε διάφορα ερεθίσματα. Πώς όταν αγχώνεται αλλάζει η συχνότητα της αναπνοής, πώς σφίγγουν οι μύες γύρω από το πρόσωπο, τον αυχένα, τους ώμους. Πώς όταν το συνεχόμενο βάρος και η αίσθηση της ευθύνης, σας κάνουν να κλείνετε το σώμα προς τα εμπρός, κυρτώνοντας την σπονδυλική στήλη και δημιουργώντας την αίσθηση καμπούρας στην πλάτη. Δείτε τι αισθάνεστε και πώς ανταποκρίνεται το σώμα σας σε αυτό. Μάθετε να το αγαπάτε, αγκαλιάστε το και πείτε: «Είμαι εδώ για σένα», αναλαμβάνοντας την ευθύνη της θεραπείας και της ψυχικής ισορροπίας σας.

 

Σημαντικό είναι λοιπόν να αναλάβετε δράση και να προσφέρετε στον εαυτό σας το κατάλληλο περιβάλλον στο οποίο μπορεί να ανθίσει, τα εφόδια και το κίνητρο για να προσπαθήσει, θέτοντας λογικές προκλήσεις και όρια, προστατεύοντας τον.

 

 

 

 

 

 

Πώς να διαχειριστείτε το άγχος στην εργασία σας

Εάν εργάζεστε αυτή την περίοδο, πιθανότατα έχετε εμπειρία τι σημαίνει να αγχώνεστε στη δουλειά: Επιπλέον φόρτος εργασίας πολλές φορές χωρίς προειδοποίηση και τρία εισερχόμενα email για κάθε ένα που διαγράφετε. Τα τηλέφωνα δεν σταματούν να χτυπούν, οι συναντήσεις χρειάζεται να προγραμματιστούν, ενώ οι περισπασμοί πολλές φορές δεν λείπουν.

Πώς αντιδρά το σώμα σας στο εργασιακό στρες;

Για παράδειγμα, φανταστείτε για μια στιγμή ότι το αφεντικό σας έχει στείλει email για μια εργασία που δεν έχει ολοκληρωθεί (μία στρεσογόνα κατάσταση). Το σώμα και το μυαλό σας ανταποκρίνονται άμεσα, ενεργοποιώντας μια φυσική αντίδραση που ονομάζεται «απόκριση πάλης ή φυγής». Η καρδιά σας χτυπά πιο γρήγορα, η αναπνοή σας επιταχύνεται και οι μύες σας μαγκώνουν. Ταυτόχρονα, μπορεί να σκεφτείτε: «Θα απολυθώ αν δεν το τελειώσω». Στη συνέχεια, για να διαχειριστείτε το άγχος σας και τις αρνητικές σκέψεις, εργάζεστε μέχρι αργά το βράδυ για να ολοκληρώσετε την εργασία.

Κατά τη διάρκεια της εξελικτικής μας πορείας, οι άνθρωποι αναπτύξαμε αυτή τη συντονισμένη απόκριση φόβου για να προστατευτούμε από κινδύνους στο περιβάλλον μας. Για παράδειγμα, ο ταχύτερος καρδιακός ρυθμός και οι τεντωμένοι μύες, βοηθούσαν να ξεφύγουμε από τα αρπακτικά. Στη σύγχρονη εποχή, ο φόβος συνεχίζει να επιτελεί μια σημαντική λειτουργία. Άλλωστε, η απόκριση «μάχης ή φυγής» μπορεί να προσφέρει την απαραίτητη ενέργεια για να σας ξενυχτήσει καθώς εργάζεστε προκειμένου να ολοκληρώσετε τη δουλειά σας.

Τι γίνεται όμως αν αντιμετωπίζετε καθημερινά στρεσογόνες καταστάσεις στην εργασία σας; Με την πάροδο του χρόνου, το εργασιακό στρες μπορεί να οδηγήσει σε ένα ψυχολογικό σύνδρομο γνωστό ως επαγγελματική εξουθένωση. Προειδοποιητικά σημάδια είναι η εξάντληση, ο κυνισμός και μία αίσθηση αναποτελεσματικότητας. Αυτά μπορεί να προκληθούν από την υπερβολική εργασία ή την πολύ μικρή ανεξαρτησία, την ανεπαρκή αμοιβή, την έλλειψη κοινωνικών δεσμών μεταξύ των συναδέλφων, την αδικία ή την ασέβεια.

Πώς μπορεί το εργασιακό άγχος να επηρεάσει την ευημερία;

Η μακροχρόνια έκθεση σε στρεσογόνους παράγοντες που σχετίζονται με την εργασία όπως αυτοί που αναφέραμε παραπάνω, μπορεί να επηρεάσει την ψυχική υγεία. Η έρευνα συνδέει την εξουθένωση με συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό καλλιεργεί το έδαφος για σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας.

Τα υψηλά επίπεδα στρες στην εργασία και εκτός αυτής, μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη σωματική υγεία. Η επαναλαμβανόμενη ενεργοποίηση της απόκρισης «μάχης ή φυγής» μπορεί να διαταράξει την ισορροπία του σώματος και να αυξήσει την ευαισθησία σε ασθένειες, καθώς η τακτική απελευθέρωση της ορμόνης του στρες «κορτιζόλη» μπορεί να διαταράξει το ανοσοποιητικό σύστημα και να αυξήσει την πιθανότητα ανάπτυξης αυτοάνοσων διαταραχών, καρδιαγγειακών παθήσεων και της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Το εργασιακό άγχος μπορεί επίσης να βλάψει εταιρείες ή οργανισμούς. Η εξουθένωση των εργαζομένων μειώνει την παραγωγικότητα της εργασίας και ενισχύει τις απουσίες, καθώς επίσης τείνει να οδηγεί σε σύγκρουση μεταξύ των συναδέλφων, προκαλώντας εξάπλωση της αρνητικότητας σε έναν χώρο εργασίας.

Πώς μπορείτε να αντιμετωπίσετε το εργασιακό άγχος;

Όλοι μας μπορούμε να επωφεληθούμε μαθαίνοντας δεξιότητες για τη διαχείριση του φόβου και του άγχους στην εργασία.

Κάποιες από αυτές είναι:

Τεχνικές χαλάρωσης. Η χαλάρωση βοηθά στην αντιμετώπιση των φυσιολογικών επιπτώσεων της απόκρισης «πάλης ή φυγής». Για παράδειγμα, η μυϊκή χαλάρωση βοηθά στη μείωση της σωματικής έντασης που σχετίζεται με το άγχος. Στοχευμένες σωματικές ασκήσεις καθώς και ασκήσεις αναπνοών που προωθούν αυτό το αποτέλεσμα, θα βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://bit.ly/Anti-anxietyProject

Επίλυση προβλημάτων. Η επίλυση προβλημάτων είναι μια ενεργή στρατηγική αντιμετώπισης που περιλαμβάνει την εκπαίδευση των ανθρώπων να πραγματοποιούν συγκεκριμένα βήματα όταν έρχονται αντιμέτωποι με ένα εμπόδιο ή μια πρόκληση. Σε αυτά τα βήματα συγκαταλέγεται ο ορισμός του προβλήματος, ιδέες για πιθανές λύσεις και η κατάταξη αυτών, η ανάπτυξη ενός σχεδίου δράσης και τέλος η δοκιμή της λύσης που έχει επιλεγεί.

Ενσυνειδητότητα / Mindfulness. Η ενσυνειδητότητα αφορά την ικανότητα να εστιάζεις στην παρούσα στιγμή με περιέργεια, ευγένεια και αποδοχή. Το άγχος μπορεί να επιδεινωθεί όταν μηρυκάζουμε το παρελθόν, ανησυχούμε για το μέλλον ή κάνουμε αυτοκριτική. Το Mindfulness βοηθά στην εκπαίδευση του εγκεφάλου να κόψει αυτές τις επιβλαβείς συνήθειες.

Μπορείτε να καλλιεργήσετε δεξιότητες ενσυνειδητότητας μέσα από προγράμματα εκπαίδευσης 8 εβδομάδων που θα είναι σύντομα στη διάθεσή σας μέσω του blog μας. Έχει παρατηρηθεί πως οι θεραπείες που βασίζονται στο mindfulness είναι αποτελεσματικές για τη μείωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης και του άγχους.

Επαναξιολόγηση αρνητικών σκέψεων. Το χρόνιο άγχος και η ανησυχία μπορεί να οδηγήσουν τους ανθρώπους να αναπτύξουν ένα νοητικό φίλτρο στο οποίο ερμηνεύουν αυτόματα καταστάσεις μέσω ενός αρνητικού «φακού». Ένα άτομο μπορεί να βγάλει αρνητικά συμπεράσματα με ελάχιστα ή καθόλου στοιχεία (“το αφεντικό μου πιστεύει ότι είμαι ανίκανος”) και να αμφιβάλλει για την ικανότητά του να αντιμετωπίσει τους στρεσογόνους παράγοντες (“Θα καταστραφώ αν δεν πάρω την προαγωγή”).

Αξιολογήστε εκ νέου τις αρνητικές σκέψεις και αντιμετωπίστε τις ως υποθέσεις και όχι ως γεγονότα, εξετάζοντας και άλλες πιθανότητες. Η τακτική εξάσκηση αυτής της δεξιότητας μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε τα αρνητικά συναισθήματα και να διαχειριστείτε καλύτερα τους στρεσογόνους παράγοντες.

Πηγή:

https://www.health.harvard.edu

Ενίσχυση της Ανθρώπινης Εμπειρίας: Η Δύναμη της Συνείδησης και της Επίγνωσης στην Ψυχολογία του Ατόμου.

Ενίσχυση της Ανθρώπινης Εμπειρίας: Η Δύναμη της Συνείδησης και της Επίγνωσης στην Ψυχολογία του Ατόμου.

Η επίγνωση δεν είναι απλώς μια φιλοσοφική έννοια, αλλά ένας κεντρικός πυλώνας στην γνωστική ψυχολογία.

Η ανθρώπινη γνώση ξεχωρίζει λόγω της ασύγκριτης ικανότητας του ατόμου για ενσυνείδητη και λεκτική έκφραση. Η επίγνωση υπερβαίνει την απλή γνωστική αναγνώριση, περιλαμβάνοντας μια βαθιά κατανόηση των εσωτερικών μας εμπειριών. Σε συνδυασμό με τη γλώσσα, προωθεί τις ενδοσκοπικές μας ικανότητες, ενθαρρύνοντας την προσωπική ανάπτυξη και την κοινωνική εξέλιξη.

Mindfulness: Ένα Ψυχολογικό Εργαλείο για Ενισχυμένη Ενσυνειδητότητα.

Προερχόμενη από αρχαίες διαλογιστικές πρακτικές, το mindfulness ή αλλιώς ενσυνειδητότητα, έχει υιοθετηθεί στις σύγχρονες ψυχολογικές θεραπείες, για την ενίσχυση της γνωστικής σαφήνειας. Μέσω της πρακτικής της παρατήρησης, τη δυνατότητα κάποιου να επικεντρώνεται στο εδώ και τώρα χωρίς να εστιάζει σε γεγονότα του παρελθόντος ή σκέψεις του μέλλοντος, δύναται να αντιληφθεί επιζήμιες νοητικές αποσπάσεις, προωθώντας μια σαφή και επικεντρωμένη κατάσταση επίγνωσης.

Επιπλέον, όταν η επίγνωση παραμένει σε απόσταση από τις εμπειρίες του ατόμου,  διευκολύνεται η αντικειμενική ενδοσκόπηση και η επεξεργασία αυτών με αποδοχή και χωρίς συναισθηματικές προκαταλήψεις. Αυτό εξυπηρετεί την καλύτερη κατανόηση, αλλά και τη βελτιωμένη συναισθηματική νοημοσύνη και ψυχική ευεξία.

Ασκώντας τεχνικές mindfulness, μαθαίνει να απολαμβάνει περισσότερο, να αγχώνεται και να στεναχωριέται λιγότερο, αλλά και να έχει καλύτερη ποιότητα ζωής. Έτσι, όταν κάποιος ζει συνειδητά, έχει επίγνωση των σκέψεων, των συναισθημάτων και των σωματικών αισθήσεων, με αποδοχή και χωρίς κριτική διάθεση. Η δυνατότητα εστίασης στην παρούσα στιγμή, μας αποτρέπει από το να αναμασάμε αρνητικές καταστάσεις που σχετίζονται με το παρελθόν, ή να κάνουμε αρνητικά σενάρια για το μέλλον.

Στη διασταύρωση της επίγνωσης, της γλώσσας και του Mindfulness, βρίσκεται η ουσία της ανθρώπινης ψυχολογικής ανάπτυξης. Η αξιοποίηση της δύναμης της ενσυνειδητότητας και του να είναι κάποιος «παρών» έχοντας αντίληψη και συναίσθηση των πράξεων και των σκέψεών του, ανοίγει τον δρόμο για μετασχηματιστική προσωπική ανάπτυξη και προηγμένες θεραπευτικές μεθοδολογίες.

 

Συνοψίζοντας σε μία πρόταση, mindfulness είναι η στοχευμένη εστίαση με πρόθεση, στην παρούσα στιγμή, χωρίς κριτική διάθεση, διατηρώντας μία στάση αποδοχής.

 

Κατανοώντας τον ρόλο της Αποδοχής στην Συναισθηματική Ευεξία

Διεισδύοντας στον πυρήνα της συναισθηματικής ευεξίας, ο ρόλος της Αποδοχής ξεχωρίζει έντονα. Ως θεμελιώδης πυλώνας, υπερβαίνει την απλή  αναγνώριση και προκαλεί βαθιά μεταμόρφωση στην στάση ενός ανθρώπου.

 

1. Αποδοχή και Παραίτηση: Εντοπίζοντας τις κύριες διαφορές

Ένα κοινό ατόπημα στις συζητήσεις για την ψυχική υγεία, είναι το να θεωρούμε την αποδοχή ισοδύναμη με την παραίτηση ή την παθητικότητα. Παρόλο που και οι δύο έννοιες περιλαμβάνουν την αναγνώριση μιας κατάστασης, προέρχονται από διαφορετικές συναισθηματικές περιοχές. Η παραίτηση συχνά πηγάζει από αισθήματα απελπισίας, χαρακτηριζόμενη από μια στάση τύπου: “γιατί να ασχοληθώ;”

Αντίθετα, η αποδοχή στο πεδίο της συναισθηματικής ευεξίας, σημαίνει την αγκαλιά των γεγονότων της ζωής, χωρίς κρίση. Είναι μια προοδευτική προσέγγιση στη ζωή, που επιτρέπει στα άτομα να βιώνουν τα γεγονότα πιο αυθεντικά, απελευθερώνοντάς τους από την αντίσταση.

 

2. Πλοηγώντας τις Εμπειρίες της Ζωής: Αγκαλιάζοντας την Ουδετερότητα

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας, βιώνουμε διάφορες εμπειρίες, από χαρούμενες στιγμές έως προκλήσεις, και αμέτρητες ουδέτερες στιγμές ενδιάμεσα.

Κεντρικό στοιχείο των πρακτικών Mindfulness, η αποδοχή, μας ενθαρρύνει να παρατηρούμε αυτά τα γεγονότα χωρίς περιττές ετικέτες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, προωθείται μια ισορροπημένη οπτική της ψυχικής υγείας, χωρίς υπερβολική προσκόλληση ή αποστροφή. Αυτή η ουδέτερη στάση, παρόλο που φαίνεται παράδοξη, μας καθιστά θεατές των συναισθηματικών μας αντιδράσεων, αντί να επιτρέπει να μας καταβάλουν.

 

3. Η Ουσία της Γνήσιας Αποδοχής

Το αληθινό πνεύμα της αποδοχής στη συναισθηματική ευεξία, βασίζεται στην ανοιχτόμυαλη σκέψη και την ειλικρινή προθυμία. Γεμάτη συμπόνια, καλοσύνη, και σεβασμό, αυτή η πλευρά της αποδοχής επιτρέπει στα άτομα να αντιμετωπίζουν «κατά πρόσωπο» τις προκλήσεις της ζωής.

Υιοθετώντας αυτή τη στάση, στρώνουμε τον δρόμο για την εξέλιξη του εαυτού αλλά και τη θεραπεία, ενισχύοντας την ψυχική αντοχή μας.

 

4. Ξεφλουδίζοντας τα διάφορα στρώματα στο ταξίδι της Αποδοχής

Η αποδοχή θα λέγαμε ότι αντικατοπτρίζει τη διαδικασία αποκάλυψης των στρωμάτων, λίγο πολύ σαν ένα κρεμμύδι.

Προχωρώντας ανάμεσα από αυτά τα στρώματα, απαιτείται υπομονή και ενσυναίσθηση. Η αναγνώριση των ευαισθησιών μας είναι σημαντική προκειμένου να κατανοήσουμε πραγματικά την ουσία της αποδοχής στη συναισθηματική ευεξία.

 

5. Προστατευτικά «Τείχη»: Κατανοώντας τον ρόλο τους

Οι διάφορες εμπειρίες της ζωής, συχνά μας ωθούν να δημιουργήσουμε αμυντικά «τείχη» για να προστατευτούμε.

Καθώς εμβαθύνουμε στο μονοπάτι του Mindfulness, κατανοούμε ότι ο ρόλος αυτών των αμυνών, αποκτά κορυφαία σημασία, καθώς μέσω της κατανόησης του εαυτού, η ανάγκη για αυτές τις άμυνες μειώνεται, επιτρέποντας μια πιο καθαρή συναισθηματική εμπειρία.

 

Συμπέρασμα:

Η αποδοχή, στο ευρύτερο φάσμα της ψυχολογικής ευεξίας, είναι σαν ένα ισχυρό νήμα που συνδέει τις εμπειρίες μας. Μας απομακρύνει από τον παθητικό τρόπο ζωής, πρωταγωνιστώντας στην συνειδητή, ενεργητική αλληλεπίδραση με τη ζωή, προσκαλώντας μας να είμαστε παρόντες στη βιωματική εμπειρία μας.

 

“Το περίεργο παράδοξο είναι ότι όταν αποδέχομαι τον εαυτό μου ακριβώς όπως είμαι, τότε μπορώ να αλλάξω”. Carl Rogers

 

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, μέσω των τεχνικών του Mindfulness, αυτό το διαφωτιστικό ταξίδι κατανόησης και αποδοχής του εαυτού και των εμπειριών μας, αξιοποιώντας  την μετασχηματιστική  τους δυναμική.

Καλλιεργώντας την Αίσθηση της Ευγνωμοσύνης στη Ζωή σας

Καλλιεργώντας την Αίσθηση της Ευγνωμοσύνης στη Ζωή σας

 

Όταν μιλάμε για ευγνωμοσύνη, αναφερόμαστε στην αίσθηση αναγνώρισης και εκτίμησης της ζωής και των δώρων που μας προσφέρονται. Παρακάτω σας παραθέτουμε μερικές ιδέες προκειμένου να καλλιεργήσετε την ευγνωμοσύνη και να έχετε μία περισσότερο χαρούμενη και ικανοποιητική ζωή.

 

  1. Ημερολόγιο Ευγνωμοσύνης:

 

Ερευνητικές μελέτες έχουν δείξει ότι το να σημειώνετε θετικά γεγονότα μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της ικανοποίησης από τη ζωή και τη μείωση των συμπτωμάτων κατάθλιψης. Ο γραπτός λόγος όχι μόνο βοηθάει στην αναγνώριση, αλλά και στη βαθύτερη επεξεργασία των συναισθημάτων.

 

Άσκηση Ευγνωμοσύνης: Προς το τελείωμα κάθε ημέρας, επιλέξτε ένα ήσυχο μέρος του σπιτιού σας που απολαμβάνετε να ξεκουράζεστε, κλείστε τα μάτια και πάρτε μερικές βαθιές αναπνοές. Μετά από μερικά λεπτά, αφού έχετε αποφορτίσει αρκετή από την ένταση της ημέρας, αναλογιστείτε 2 με 3 μικροπράγματα που συνέβησαν και την έκαναν πιο όμορφη. Προτείνω να χρησιμοποιήσετε ένα ημερολόγιο ή αγαπημένο τετράδιο που σας φτιάχνει το κέφι και γενικότερα να κρατήσετε μία στάση ευχάριστης τελετουργίας σε αυτήν την καθημερινή δραστηριότητα. Όταν γράφουμε, ενεργοποιούνται διάφορα κέντρα του εγκεφάλου, μέσω των οποίων αποτυπώνονται καλύτερα τα ευχάριστα γεγονότα που έχουμε καταγράψαμε στο χαρτί. Τελειώνοντας, θα παρατηρήσετε ότι πηγαίνετε στο κρεβάτι περισσότερο καλοδιάθετοι και πιθανότατα την επόμενη μέρα να ξυπνήσετε περισσότερο χαρούμενοι. Κάντε την άσκηση για ένα μήνα και παρατηρήστε την αλλαγή στη διάθεσή σας.

 

  1. Εκφράζοντας την Ευγνωμοσύνη στους Άλλους:

Σύμφωνα με την ψυχολογία των σχέσεων, η ευγνωμοσύνη μπορεί να ενισχύσει την ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων, προωθώντας μια θετική αλληλεπίδραση και αμοιβαία εκτίμηση.

 

  1. Πείτε μία όμορφη κουβέντα:

Στην κοινωνική ψυχολογία, το να εκτιμούμε τους άλλους και να το μοιραζόμαστε μαζί τους, μπορεί να προάγει ένα αίσθημα σύνδεσης και κοινότητας, ενώ ταυτόχρονα μειώνει την αίσθηση απόκλισης και αποξένωσης.

 

  1. Αγάπη για τον Εαυτό:

Η θετική αυτοεκτίμηση και η αγάπη στον εαυτό, είναι κρίσιμες για την ψυχική ευεξία. Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι η ευγνωμοσύνη προς τον εαυτό μας, μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις με περισσότερο σθένος και ανθεκτικότητα.

 

Συνολικά, η ευγνωμοσύνη, όπως ερμηνεύεται από τη ψυχολογία, μπορεί να αποτελέσει έναν πυλώνα για μια πλουσιότερη και πιο ικανοποιητική ζωή. Η εστίαση στα θετικά, η εκτίμηση των δώρων της ζωής, αλλά και η αναγνώριση της αξίας προς τους άλλους και στον εαυτό μας είναι κρίσιμη για την ευεξία, τη χαρά και την ευτυχία.

 

Σας παροτρύνω να καλλιεργήσετε αυτές τις στάσεις και να ανακαλύψετε τις θετικές τους επιπτώσεις στη ζωή σας.

 

Ανακάλυψε τις τεχνικές mindfulness για ευγνωμοσύνη και ευτυχία στο παρόν!

Οι τεχνικές mindfulness δεν επιδιώκουν να μας καθοδηγήσουν προς μια συνεχή κατάσταση χαράς. Στο επίκεντρο τους βρίσκεται η ενίσχυση της συνειδητής αντίληψης προκειμένου να γνωρίσουμε πότε οι σκέψεις μας γίνονται αρνητικές και προκαλούν στεναχώρια και άγχος.

 

Όσοι ενσωματώνουν τις πρακτικές της επίγνωσης στην καθημερινή τους ζωή, αναπτύσσουν την ικανότητα να παρατηρούν τι συμβαίνει τόσο μέσα τους όσο και γύρω τους, με μία αίσθηση ευγνωμοσύνης. Επικεντρώνοντας την προσοχή τους στο παρόν, αποκτούν τη δυνατότητα να μην δρουν αυτόματα και χωρίς συνειδητή γνώση του τι συμβαίνει, αλλά αντίθετα ανακαλύπτουν την ομορφιά και το νόημα στις μικρές καθημερινές λεπτομέρειες.

 

Μια ζεστή κούπα καφέ, το άρωμα από μία ανθισμένη μανόλια, ένα χαμόγελο ή μια ωραία συζήτηση – όλα αυτά αποκτούν νέο νόημα και ομορφιά μέσα από την οπτική της επίγνωσης. Τα πράγματα που παλιά θεωρούσαμε δεδομένα, αποκτούν νέα σημασία, γεμίζοντας τη ζωή μας με ευγνωμοσύνη και ευχαρίστηση.

 

Είναι απαραίτητο να εστιάζουμε στο παρόν για δύο λόγους:

 

  1. Σκεπτόμενοι το παρελθόν μας, μετανιώνουμε για πράγματα που κάναμε ή δεν κάναμε, χάνοντας την ευτυχία στο παρόν. Αναλώνουμε την παρούσα στιγμή σε αναμνήσεις, χωρίς να δίνουμε την προσοχή μας στο εδώ και τώρα.
  2. Όταν ανησυχούμε για το μέλλον, κυριαρχεί το άγχος, ενώ ξεχνάμε να απολαύσουμε το παρόν. Συνεχίζουμε να επιμένουμε σε ανυπόστατους φόβους και ανησυχίες για κάτι που δεν έχει ακόμα συμβεί, ή που μπορεί και να μην συμβεί καθόλου. Αυτός ο τρόπος σκέψης μας αποσπά από την παρούσα στιγμή και μας αποτρέπει από το να γευτούμε τη χαρά και την ευημερία που υπάρχουν γύρω μας.

 

Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε πως οι σκέψεις περί παρελθόντος και μέλλοντος μας απομακρύνουν από την παρούσα στιγμή, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να απολαύσουμε τις μικρές και αγαπημένες στιγμές που συνθέτουν τον καθημερινό μας βίο.

 

Εστιάζοντας στην πραγματικότητα του παρόντος και αφήνοντας τις ανησυχίες πίσω, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια εσωτερική ευγνωμοσύνη για όσα μας περιβάλλουν και να απολαύσουμε πλήρως τον πλούτο της στιγμής που ζούμε.

 

Γενικά, είναι υπέροχο να αναγνωρίζουμε πάντα τις όμορφες στιγμές ευχαρίστησης και ηρεμίας, ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες. Σε αυτήν την κατάσταση, η διάθεση αλλά και η ίδια η μέρα μας, γίνονται πιο θετικές και φωτεινές.

 

Μελέτες δείχνουν ότι η ευγνωμοσύνη μας κάνει πιο ευτυχισμένους και οδηγεί σε μια πιο θετική στάση ζωής. Αποτελεί έναν πολύτιμο πόρο που μπορούμε να καλλιεργήσουμε μέσα μας και που μας βοηθά να διαχειριστούμε καλύτερα τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.

 

 

 

Σκέψεις: Η φύση του νου!

Καθίστε ήρεμα σε ένα σημείο και συγκεντρωθείτε στην αναπνοή σας. Μετά από 3 λεπτά αξιολογήστε την εμπειρία σας.

  • Είχατε καθόλου σκέψεις;
  • Σας δημιουργήθηκαν αισθήματα που να σχετίζονταν με αυτές;
  • Ενεργήσατε με κάποιον τρόπο σε αυτές τις παρορμητικές σκέψεις;

Αν είχατε καθόλου σκέψεις; Μα φυσικά!

Κατά την άσκηση αυτή, κληθήκατε να καθίσετε ήρεμα και να εστιάσετε στην αναπνοή σας. Αυτός ο τύπος διαλογισμού είναι γνωστός ως “breathing space”. Πρόκειται για μια τεχνική που χρησιμοποιείται για την επίτευξη επίτευξη εσωτερικής ηρεμίας και συνειδητοποίησης. Μετά από 3 λεπτά, μπορείτε να αξιολογήσετε την εμπειρία σας.

Κατά τη διάρκεια της άσκησης, είναι απολύτως φυσιολογικό να έχετε σκέψεις. Ο νους είναι δραστήριος και δημιουργεί συνεχώς ιδέες, μελλοντικά σενάρια, συμπεράσματα, ενώ επιπλέον περιφέρεται σε αναμνήσεις που μπορεί να συνοδεύονται από διάφορα αισθήματα, όπως χαρά, θλίψη, φόβο, ή ανησυχία.

Σας προτρέψω να αφιερώσετε λίγο χρόνο και να σημειώσετε μερικές από τις σκέψεις που παρατηρήσατε κατά τη διάρκεια της σιωπής. Αντιπροσωπεύουν την τρέχουσα κατάστασή σας; Μήπως έχουν κάποια υπόσταση; Ή μήπως αναφέρονται σε κάτι συγκεκριμένο που συμβαίνει στη ζωή σας;

Αφουγκραστείτε τα συναισθήματα που παράγουν, ή αν προκαλούν συγκεκριμένες αντιδράσεις και αξιολογήστε για το αν αξίζει να αντιδράτε ή να ασχολείστε μαζί τους. Μήπως λειτουργούν σαν κινητήριες δυνάμεις για τις ενέργειές σας;

Μέσα από αυτή την εξάσκηση, θα κατανοήσετε καλύτερα τον τρόπο λειτουργίας του νου σας, και θα δείτε καθαρά τη δύναμη που έχουν να σας επηρεάζουν.

Μέσω αυτής της επίγνωσης, μπορείτε να αποκτήσετε μεγαλύτερο έλεγχο και κατανόηση του εαυτού σας και να διαχειρίζεστε καλύτερα τα αυτοματοποιημένα μοτίβα αντίδρασης.

Η διαδικασία συνειδητοποίησης των σκέψεων και των συναισθημάτων κατά τη διάρκεια του ‘breathing space” (ή άλλων μεθόδων διαλογισμού και ψυχολογίας) μπορεί να έχει πολλαπλά οφέλη για την ψυχολογική και συναισθηματική ευεξία του ατόμου.

Ορισμένα από αυτά είναι:

1) Μείωση του άγχους: Η συγκέντρωση στην αναπνοή ηρεμεί τον εσωτερικό μας κόσμο και μπορεί να ενισχύσει την ικανότητά σας να αντιμετωπίζετε πιο αποτελεσματικά τις προκλήσεις της καθημερινότητας.

2) Ενίσχυση της ενσυνειδητότητας: Η άσκηση παρατήρησης των σκέψεων και των συναισθημάτων, βελτιώνει την εσωτερική συνειδητότητα και αυτογνωσία. Έτσι, επιπλέον, αποκτάτε επίγνωση των αντιδράσεών σας, και σας βοηθά να κατανοήσετε πώς τα ανωτέρω επηρεάζουν τον τρόπο που βιώνετε τον κόσμο.

3) Αντιμετώπιση αρνητικών σκέψεων και συναισθημάτων: Παρατηρώντας λοιπόν αυτά τα μοτίβα, αντιμετωπίζετε τις αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα με περισσότερη ισορροπία, καθώς τα παρατηρείτε με αποδοχή και φιλικότητα. Τέλος, τα απελευθερώνετε, χωρίς να επιτρέπετε να σας επηρεάζουν.

4) Βελτίωση της συγκέντρωσης και της προσοχής: Όταν είστε περισσότερο ενσυνείδητοι, αυξάνετε την ικανότητά σας να επικεντρώνεστε στο τώρα.

5) Αύξηση της αυτο-αποδοχής: Αναγνωρίζοντας πως οι σκέψεις αποτελούν φυσιολογικό μέρος του νου, σας δίνεται η δυνατότητα να είστε πιο ευγενικοί με τον εαυτό μας.

Συνολικά, η πρακτική του “breathing space” και της συνειδητοποίησης των σκέψεων και των συναισθημάτων, μπορεί να σας βοηθήσει να αναπτύξετε μια καλύτερη σχέση με τον εαυτό σας και να επιτύχετε μεγαλύτερη ψυχολογική ευεξία με τον διαλογισμό αλλά και ισορροπία στη ζωή σας.

 

 

Η πίεση δεν χρειάζεται να μετατραπεί σε στρες

Η πίεση δεν χρειάζεται να μετατραπεί σε στρες.

Η διαδικασία κατανόησης της λειτουργίας του άγχους, ξεκινά με το να αντιληφθούμε ότι το άγχος δεν προκαλείται από άλλα άτομα ή από εξωτερικά γεγονότα, αλλά από τις αντιδράσεις μας σε αυτά. Στον εργασιακό χώρο, πολλοί άνθρωποι αποδίδουν τα υψηλά επίπεδα άγχους τους στο αφεντικό, τη δουλειά, τις προθεσμίες που πρέπει να προλάβουν ή τις υπερβολικές τους υποχρεώσεις σε σχέση με το χρόνο τους. Υπάρχουν όμως αντίστοιχα άτομα, που αντιμετωπίζουν τις ίδιες προκλήσεις και το κάνουν χωρίς άγχος.

Η πίεση δεν είναι άγχος. Μετατρέπεται όμως σε αυτό, όταν προσθέτετε ένα συστατικό: τον μηρυκασμό, ή αλλιώς την τάση να συνεχίζετε να ξανασκέφτεστε το παρελθόν ή πιθανά μελλοντικά γεγονότα, ενώ ταυτόχρονα προσδίδετε αρνητικά συναισθήματα σε αυτές τις σκέψεις. Φυσικά, όταν κάποιος είναι ηγέτης, είναι απαραίτητο να εξασκείται στον μελλοντικό σχεδιασμό, ακόμη και να μελετά προηγούμενα μαθήματα — αλλά αυτή είναι μια αναλυτική, βραχυπρόθεσμη διαδικασία, που έχει θετικό αντίκτυπο. Αντίθετα, ο μηρυκασμός είναι συνεχής και καταστροφικός και αποδυναμώνει την υγεία, την παραγωγικότητα και την ευημερία σας. Οι μόνιμα αγχώδεις άνθρωποι έχουν την τάση να παρουσιάζουν αυξημένη συχνότητα στεφανιαίων προβλημάτων αλλά και κατασταλμένη ανοσοποιητική λειτουργία. Η παραμονή στο παρελθόν ή το μέλλον, μας απομακρύνει επίσης από το παρόν, καθιστώντας μας ανίκανους να ολοκληρώσουμε το έργο που τώρα βρίσκεται στα χέρια μας. Αν ρωτήσετε αυτούς τους ανθρώπους πώς αισθάνονται, κανένας δεν θα πει ότι είναι «ευτυχισμένος».  Οι περισσότεροι νιώθουν δυστυχία.

 

Για να κόψετε αυτή τη συνήθεια που προκαλεί άγχος, σας προτείνουμε τέσσερα βήματα:

 

1.Ξυπνήστε: Οι άνθρωποι περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους σε μια κατάσταση που ονομάζεται «ξυπνητή κατάσταση ύπνου», η κατάσταση στην οποία η συνειδητή παρουσία μας είναι αποσυνδεδεμένη από το περιβάλλον και λειτουργούμε στον «αυτόματο πιλότο». Αυτό για παράδειγμα, αντιλαμβάνεστε ότι συμβαίνει όταν μπαίνετε στο πάρκινγκ του γραφείου αλλά δεν θυμάστε τη διαδρομή μέχρι εκεί, ή όταν κάποιος σε μια σύσκεψη ζητά τη γνώμη σας, αλλά έχετε χάσει τα τελευταία λεπτά της συνομιλίας. Δεδομένου ότι όλη η διαδικασία του μηρυκασμού συμβαίνει κατά τη διάρκεια αυτής της κατάστασης, το πρώτο βήμα είναι να κάνετε κάτι για να ξεφύγετε από αυτό. Μπορείτε να δοκιμάσετε το εξής: Σταθείτε όρθιοι, χτυπήστε τα χέρια σας και κινήστε το σώμα σας. Ή μπορείτε να το κάνετε νοητικά: Συνδεθείτε με τις αισθήσεις σας παρατηρώντας τι μπορείτε να ακούσετε, να δείτε, να μυρίσετε, να γευτείτε και να αισθανθείτε. Η ιδέα είναι να επανασυνδεθείτε με τον κόσμο.

 

2.Ελέγξτε την εστίαση σας. Όταν μηρυκάζετε, η εστίαση σας παγιδεύεται σε ένα μη παραγωγικό κύκλωμα, όπως ένα χάμστερ στον τροχό. Χρειάζεται να ανακατευθύνετε τον εαυτό σας σε τομείς στους οποίους μπορείτε να αναλάβετε ωφέλιμη δράση. Ακολουθεί μια άσκηση που σας ενθαρρύνουμε να χρησιμοποιήσετε: Σε μία σελίδα σχεδιάστε έναν κύκλο και γράψτε όλα τα πράγματα που μπορείτε να ελέγξετε ή να επηρεάσετε μέσα σε αυτόν και όλα τα πράγματα που δεν μπορείτε, έξω από αυτόν. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι μπορείτε να νοιάζεστε για τα εξωτερικά στοιχεία – τη δουλειά, τους φίλους, την οικογένειά σας – χωρίς απαραίτητα να ανησυχείτε για αυτά.

 

3.Τοποθετήστε τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις. Οι άνθρωποι που μηρυκάζουν τείνουν να καταστροφολογούν, ενώ οι δυνατοί ηγέτες κρατούν τα πράγματα με προοπτική τόσο για τους ίδιους, όσο και για τις ομάδες τους. Για να το καταφέρετε αυτό, προτείνουμε να δοκιμάσετε τρεις τεχνικές: α) αντιπαραβολή (συγκρίνοντας μία αγχωτική κατάσταση του παρελθόντος με μία τρέχουσα, δηλ. μια σοβαρή ασθένεια έναντι μιας χαμένης πώλησης), β) ερώτηση (ρωτώντας τον εαυτό σας «Πόσο αυτό που συμβαίνει θα έχει σημασία σε τρία χρόνια από τώρα;» και «Ποιο είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να έχει συμβεί;» και «Πώς θα έβγαινα ζωντανός από αυτό;») και γ) νέα πλαισίωση της κατάστασης (κοιτάζοντας την πρόκλησή σας από μια νέα οπτική γωνία: «Ποια είναι η ευκαιρία σε αυτή την κατάσταση που δεν έχω δει ακόμα;»

 

4.Απελευθερώστε το. Το τελευταίο βήμα είναι συχνά το πιο δύσκολο. Αν ήταν εύκολο να το αφήσουμε, θα το είχαμε κάνει ήδη. Διαπιστώνουμε ότι τρεις τεχνικές βοηθούν. Το πρώτο είναι η αποδοχή: Αναγνωρίστε ότι είτε σας αρέσει, είτε όχι, η κατάσταση είναι έτσι όπως είναι. Το δεύτερο είναι η εκμάθηση του μαθήματος. Ο εγκέφαλός σας θα ελέγχει τα γεγονότα μέχρι να νιώσει ότι έχετε κερδίσει κάτι από αυτά, οπότε αναρωτηθείτε: «Τι έμαθα από αυτήν την εμπειρία;» Το τρίτο είναι η δράση. Μερικές φορές η πραγματική λύση δεν είναι να χαλαρώσεις, αλλά να κάνεις κάτι για την κατάστασή σου. Αναρωτηθείτε: «Τι ενέργεια απαιτείται εδώ;»

Πηγή:

https://hbr.org

Πρακτικές για την ενίσχυση της θετικότητας και την αύξηση της ευτυχίας

Πρακτικές για την ενίσχυση της θετικότητας και την αύξηση της ευτυχίας

Η θετική στάση και συναισθήματα μπορούν να επηρεάσουν τις σχέσεις του ατόμου με τους άλλους. Οι θετικοί άνθρωποι συνήθως είναι πιο ευγενικοί, επιεικείς και συμπαθητικοί και προσελκύουν την προσοχή και την υποστήριξη του περιβάλλοντός τους. Η θετική ενέργεια μπορεί να ενισχύσει τις σχέσεις και να προωθήσει την καλή συνεργασία και την αλληλοκατανόηση.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ευτυχία και η θετικότητα δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι κάποιος πρέπει να αγνοεί τα προβλήματα ή τα αρνητικά συναισθήματα. Αντίθετα, αποτελούν μια νοοτροπία και μια στάση ζωής που μπορεί να βοηθήσει να βρούμε τον δρόμο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων με ευελιξία και αποτελεσματικότητα. Η θετικότητα μπορεί να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση, καθώς και να προάγει τη δημιουργικότητα και την καινοτομία.

Πέρα από τα προσωπικά οφέλη, η ευτυχία και η θετικότητα μπορούν επίσης να έχουν θετική επίδραση στην κοινωνία γενικότερα. Ευτυχισμένα άτομα έχουν τάση να είναι πιο ευγενικά, συμπονετικά και ενδιαφέρονται περισσότερο για το καλό των άλλων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αλληλοβοήθεια, συνεργασία και ανάπτυξη κοινοτήτων που βασίζονται στην ευημερία και την αλληλοϋποστήριξη.

Γενικά, η ευτυχία και η θετικότητα αποτελούν πολύτιμες πτυχές στη ζωή κάποιου. Βοηθούν να δημιουργηθεί μια ισορροπημένη και ευχάριστη ψυχολογική κατάσταση, ενισχύοντας την ευεξία και την υγεία. Αν και η επίτευξη αυτής της κατάστασης μπορεί να είναι πρόκληση και να απαιτεί προσπάθεια, ωστόσο υπάρχουν ορισμένες πρακτικές που μπορούν να βοηθήσουν να αναπτύξετε μία τέτοια νοοτροπία:

I) Πρακτική της ευγνωμοσύνης: Να εστιάζετε στα θετικά, να αναγνωρίζετε και να εκτιμάτε τις καλές πτυχές της ζωής σας.

II) Άσκηση και ευεξία: Η σωματική δραστηριότητα όπως και η φροντίδα του σώματος μπορούν να συμβάλουν στην αύξηση της ευτυχίας και της θετικότητας. Ο αθλητισμός, η γιόγκα, η μεσογειακή διατροφή και η επαρκής ξεκούραση και ύπνος, είναι μερικές πρακτικές που μπορείτε να ενσωματώσετε στην καθημερινότητά σας.

III) Καλές σχέσεις: Οι υποστηρικτικές σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους μπορούν να συμβάλουν στην ευτυχία και τη θετικότητα. Επενδύστε χρόνο και προσπάθεια στις σχέσεις σας και δημιουργήστε συνδέσεις με θετικά άτομα.

IV) Μάθετε τεχνικές διαλογισμού, όπως η αναπνοή βαθιάς χαλάρωσης, οι οποίες μπορούν να σας βοηθήσουν να επιτύχετε εσωτερική γαλήνη και να μειώσετε το άγχος και τον στρες.

V) Καλλιτεχνική έκφραση: Η έκφραση μέσω της τέχνης, όπως η ζωγραφική, η μουσική ή η γραφή, μπορεί να λειτουργήσει ως ένας τρόπος απελευθέρωσης και εκφραστικότητας των συναισθημάτων σας και να σας βοηθήσει να ανακαλύψετε τη χαρά και την έμπνευση.

VI) Στόχοι και νόημα: Ορίστε στόχους και ασχοληθείτε με δραστηριότητες που σας ενδιαφέρουν και σας προσφέρουν ευχαρίστηση και ολοκλήρωση. Να εντοπίσετε το νόημα και την αξία στις καθημερινές σας ενέργειες και να εστιάσετε στο τι σας φέρνει χαρά και ικανοποίηση.

 

Η αντίδραση “μάχης ή φυγής”, γνωστή ως “fight or flight” response

Η αντίδραση φόβου «μάχης ή φυγής» («fight or flight» response όπως είναι ευρέως γνωστή), είναι μια απόκριση του οργανισμού στο στρες που χαρακτηρίζεται από έκρηξη της αδρεναλίνης, ταχυκαρδία και διεσταλμένες κόρες των ματιών.

Ο όρος «πάλη ή φυγή» αφορά την ανταπόκριση σε οξύ στρες. Όταν ένα ζώο φοβάται ή απειλείται, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα ανταποκρίνεται, προκαλώντας αύξηση της αδρεναλίνης  και των χτύπων της καρδιάς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο προετοιμάζεται το σώμα να παράγει επιπλέον δύναμη, προκειμένου να αποκτήσει την έκρηξη ταχύτητας που χρειάζεται ώστε να αποφύγει τον κίνδυνο, ή να βρει την δύναμη που χρειάζεται για να επιτεθεί.

Η απόκριση «μάχης ή φυγής» εμφανίζεται και στους ανθρώπους σε περιόδους στρες ή κινδύνου, όπου το συμπαθητικό νευρικό σύστημα είναι ικανό να προκαλέσει ακραίες ανυψώσεις αδρεναλίνης. Η αντίδραση της «μάχης ή φυγής» μπορεί να είναι εξαιρετικά ισχυρή, αλλά δεν λειτουργεί πάντα προς όφελός μας.

Οι άνθρωποι μπορεί να αντιμετωπίσουν αυτή την αντίδραση, όχι μόνο σε καταστάσεις που γίνεται αντιληπτός ένας κίνδυνος, αλλά και κατά τη διάρκεια μιας λεκτικής διαφωνίας, την οποία μπορεί να συνδυάσουν ακόμα και με σωματική επίθεση. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν κάποιος νιώσει την ανάγκη να φύγει και να διακόψει τη διαφωνία και κάποιος άλλος τον εμποδίσει. Τότε η φυγή (flight) μπορεί να προκαλέσει πάλη (fight) αν αισθανθεί ότι δεν μπορεί να ξεφύγει από την επίθεση και νοιώσει στριμωγμένος.

Επιπλέον, μερικοί άνθρωποι, ειδικά εκείνοι με διαταραχή μετα-τραυματικού στρες (PTSD), διαταραχή κρίσεων πανικού ή γενικευμένου άγχους, μπορεί να έχουν μια αντίδραση «μάχης ή φυγής» χωρίς εμφανή ή προφανή λόγο. Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα δεν λειτουργεί καλά, και ξαφνικά μία απλή περίπτωση όπως το να μην μπορεί το άτομο να βρει τα κλειδιά του ή κάτι άλλο που ψάχνει, μπορεί να του προκαλέσει ταχυκαρδία, δύσπνοια, ή ακόμη και μια ολοκληρωτική κρίση πανικού. Για άτομα με PTSD, αναμνήσεις  παρελθοντικών τραυματικών γεγονότων, όπως μια μυρωδιά, ή το να βρεθούν σε ένα χώρο που συνέβη κάποιο τραυματικό γεγονός, μπορεί να προκαλέσει την επιθετική τους συμπεριφορά προς τους άλλους, ή πανικό και να τους κάνει να ψάχνουν απεγνωσμένα να φύγουν  και να αλλάξουν άμεσα περιβάλλον.

Η απόκριση της «φυγής» δεν είναι πάντα εμφανής στον άνθρωπο. Μπορεί να αφορά την απομόνωση από κοινωνικές εκδηλώσεις και αλληλεπιδράσεις ή την υπερβολική έκθεση στην τηλεόραση, ή σερφάρισμα στο Ίντερνετ, ξεφεύγοντας ουσιαστικά από τη βιωματική εμπειρία μιας στρεσογόνου κατάστασης.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα κληθούν να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση «fight or flight» σε κάποια αγχωτική περίοδο της ζωής τους. Παρόλο που τα αρχαία χρόνια αυτή η αντίδραση αποτελούσε μια ενστικτώδη συμπεριφορά με σκοπό να προστατεύσει τα ζώα ή τους ανθρώπους από το κίνδυνο, σήμερα μπορεί να φανεί εξαιρετικά ψυχοφθόρος για τον άνθρωπο. Όταν κάποιος βρίσκεται σε μια τέτοια συνεχή κατάσταση πλήρους υπερδιέγερσης, αυτό μπορεί να τον οδηγήσει σε προβλήματα του εντέρου, σε πανικό, απομόνωση, δυσκολία στον ύπνο ή σε δύσπνοια.